Loading



ავტორების სია » ფრიდონ ხალვაში


დაიბადა : 17.05.1925 წ
გარდაიცვალა : 08.07.2010 წ

ქართველი პოეტი, რუსთაველის პრემიის ლაურეატი, დაიბადა 1925 წლის 17 მაისში. 1979 წ. დაამთავრა ბათუმის პედაგოგიური ინსტიტუტი და მოსკოვის მ. გორკის სახელობის ლიტერატურის ინტიტუტთან არსებული უმაღლესი ლიტერატურის კურსები 1957 წ.

1957 წლიდან იყო საქართველოს მწერალთა კავშირის აჭარის განყოფილების პასუხისმეგებელი მდივანი.

პირველი ლექსი გამოაქვეყნა 1949 წ., პირველი კრებული „მზის ქვეყანაში" - 1948 წ. ფ. ხალვაშს ეკუთვნის პოეტური კრებულები: მუხა და ქარი - 1958 წ., გენაცვალე - 1972 წ., ლტოლვა - 1974 წ., ერთტომეული - 1976 წ., ეს დღე - 1982 წ., დაუვიწყარი - 1984 წ., ბიძაშვილი - 1973 წ., რომანი - „საყვედური" - 1964 წ., პიესები: ხიხანის ძახილი - 1959 წ., ვაზის ტირილი - 1963 წ., გადარჩენილი უკვდავება - 1966წ. და სხვა.

1999 წელს მიანიჭეს საპატიო თბილისელის წოდება.

ნაწარმოებები :


ლექსი :
ბალადა მეჩონგურეზე
ცა მოიწმინდა
ჩანან კავკასიონის მთათა თეთრი თავები...
ჩემს ფანჯარამდე ავიდა...
ჭრელფრთებიანი ერთი პეპელა...
ჩუმად, ჩუმად!...
ცვალებადობა მიყვარს...
ხალხურ მოტივზე
დაღონებული, დაღვრემილი...
დაუნდობელო, სიყვარული რად გამილახე...
დავითის მცნება...
დაწყევლილ წლების...
დე, ასე მოხდეს...
დედამიწას დედასავით...
დღე იყო ჩუმი...
დიახ, ძალიან ლამაზია...
ერთი სოფლის...
ერთიმეორის რომ შეგვეძლოს...
ფერდობებზე ნატერფლები...
ღამევ მშვენიერო, ღამევ მშვენიერო...
ღია ილუმინატორის სამზერიდან ვხედავ...
ღმერთის მზერა ხარ თუ მზის ალერსი...
გოდერძის შემდეგ ადიგენია...
ლამაზი, როგორც მაისის დილა...
ჰა, ვღარიბდები...
ჰაიდარ ზენგინ-კორტანიძევ...
იცი, როგორი ხარ საყვარელი...
ის, ვინაც მიყვარს, ისე შორსაა...
იმედს ვიგულებ დღემუდამ მცველად...
იქ ჭაობიდან აფრინდა ყანჩა...
ისე მწყურიხარ...
ისეთი დროა...
ისევ მოვედი...
კვირხილს და ნეკერს...
ლოცვას ძველქართულს...
მადლი ჩვენი სიმღერისა...
მე გავიგონე სიმღერა ქარში...
მე შენ მახსოვხარ...
მე შენზე ვმღერი, აღიმართოს...
მე ვლოცე ის დრო...
მინდორში იდგა პატარა სახლი...
მირიგდებიან ძველი მტრები...
მიყვარს სიცოცხლე...
მონატრებულნიც...
მოსაღამოვდა...
მოთენთილი და უხასიათო...
მთა ქალწულივით მესათუთება...
მთელი დღე ღონე და მუხლი ვხარჯე...
მყავს მეგობარი...
მზე იწვერება, მწვანე ველზე...
მზევ ჩასულო, კვლავ მზედ ამო...
ნელა დის მდინარე, თითქოს დაღლილია...
პალმის შტოს გადავწევ და იქით...
ქარმა რომ ფაცხა დამინგრიოს...
ქართველობის წმინდა გრძნობით...
ქოთანს ლობიო კვლავ ახითხითებს...
ქოხთან, ბუჩქებში...
რა ამბავია? _ კითხულობს ვიღაც...
რა ვუყოთ ამ შფოთს...
რაც მაქვს, ჩემია, ნაღდი, ალალი...
რაც მახსოვს, ფასი არა აქვს კანონს...
რაც უნდა იყოს, ეს გაზაფხული...
რაც უნდა ვიდგეთ...
როცა დაბერდები...
როცა ჯვარიდან ვუცქერდით მცხეთას...
როცა ტყემლებზე დაცვივდება აპრილის ფერფლი...
როგორ ყვავილობს მიწა მორწყული...
რომ მომეწონე...
სძინავს პატარას...
შენ გამოდიხარ ჩითის კაბით...
შეჩერდი, კარგო...
შენ რომ მომირჩენ...
შენ თეთრი კაბით...
შენ წახვალ, როგორც მიდის მრავალი...
შენი ბაბუა, ჩემო მინდია...
შენი ეზოს კარებთან, მუხამ ნელი შრიალით...
შენი კარების ფრთხილი ჭრიალი...
შენი სიმღერა კლდეებზე ჟონავს...
შეყვარებული ვნახე ქედები...
სიცხეში კაკლის ჩრდილქვეშ ვიდექით...
სულ სანატრელო...
თავისუფლება ცეცხლია ხანდროს...
თითო მარცვლობით ნაკრებ სიხარულს...
თოვლი ძევს თუ...
თუმცა მაჰმადმა...
თუმცა მესმოდა, როცა ამბობდნენ...
ვუცქერ უცნობ და...
ვუმზერ: ზეცა ხან უსასრულოა...
ვხედავ სიძულვილს...
წამი წამს მისდევს...
წუხელ მესიზმრე...
ყაყაჩო, დღეს რომ გზის პირას ქართლში...
ყველაფერი მცირდება...
ყველაფერი მიდის, მაგრამ...
ზარებს რეკავს ნაგავმზიდი...
ჩემო აჭარავ, შენ ერთადერთი...
ევკალიპტებთან, სადაც წითლად...
იმედი სულის ღონეა...
მართლაც ამ გულთან მყავხარ...
მე შენ მიყვარდი, გამეპარა დრო...
მინდა ვინატრო..
მორჩა, _ ინგრევა ფუჭ სიტყვათა...
რა ულმობელად გარბიან წლები...
რა ულმობელად...
ვიცი, ყოველთვის ლექსი იყო სიბრძნის ძიება...
ვიგონებ პოეტს...
აჭარა
აჭარელ დედას
ადგილთ სახელებს
აღმართ-დაღმართი
აიშე
ალბატროსთან შეხვედრა
ამ ქვეყანაზე
ამინ
არსიანი
ახმედ მელაშვილის ანდერძი
ახმედ მელაშვილის ნათქვამი ბურსაში
ბათუმური წვიმა
ბერთვენახი
ბრუნდებიან სახელები
ცარიელი დღე
ცარიელი სახლი
ჭა გონიოს ციხესთან
ჩემი აღმართ-დაღმართები
ჩემი მექა_მედინა
ჩემი სული
ჩემი ვარსკვლავი
ჩემი ხე
ჩონგური
ჭოროხის ხეობა
ჭოროხის ხვაშიადი
ჩუქურთმის მჭრელები
ჩვენაც მთებივით ხომ ვინაწილებთ...
ცხრაასი წლის
დაბრუნების სილამაზე
დაკეცილი დროშა
დაუპატიჟებელი სტუმრები
დაუვიწყარი
დროს ველოდებით
ძეგლში ყოფნა
ძველი ფანდური
ძველი ჯამი
ეგნატეს იუბილეზე თქმული
ეჰ, ძვირფასო გზებო!
ენა მშობელი
ეს ღამე
ფიქრი ნაზიმ ჰიქმეთის სახლთან, პერედელკინოში
ფოთოლი
ღამის დარაჯი
გეგელიძეები, ზამთარი
გენაცვალე
გენდობი
ღიმილი
გიორგი ლეონიძეს
გლეხი ვარ
გმადლობთ
გმადლობთ, მასწავლებელო!
გოდერძი
გოგლაური
გული სიკვდილთან თამაშს მოიგებს
გულო-აღას
გულწითელა ჩიტი
გვანცას კლდეები
ღვიძილი
გზა-კვალი
ია
იალაღების ბალახი
იავნანა
ილია
იები
ილიას ზეიმზე
იმედი
ირემაძეებში
იყალთოზე ფიქრის დროს
იყო, წავიდა
ჯილდო
კარჩხალი
კართაგენის მოლანდება
კავშირთა ჰარმონია
კახაბრის გზაზე
კახელებთან თქმული
კედელი
მამალი
მამალი დიდ ქალაქში
მამაწმინდა
მამიდა
მამის საფლავი
მამული
მარადიდი
მარტი
მარტოობა
მდიდარი სიღარიბე
მე არ ვიქნები შენი სტუმარი
მე და ხე
მე მინდა
მე რომ მინდოდა
მენავეები
მესხურო
მგოსანი პატიოსანი
მიდის
მინარეთი ეგერში
მითხარ, როგორაა მემლექეთი
მშობლიური სახელები
მწყემსი
მზე იგვიანებს
ნაძვის ხის სიკვდილი
ნატვრა
ნატვრის ცეცხლი
ნიაგარის კენჭები
ნუ დამემდურები
ნუგეში
ოცი ლექსის სიცოცხლე
ოდის ხეობა
ომი იქნება ?!
ორი და ჭოროხგაღმელი
პოეტის სიყვარული
ქარი
ქართული ანბანი
ქართული ლექსის საღამო სტამბოლში
ქერათმიანი
ქოჩახელა
ქუთაისო
რაც ვარ
რად გინდა
რატომ არ მოდიოდი
რიზე
რწმენა
რწმენის ხმა
სამი სიმონეთი
საუბარი საიათნოვასთან
სახე
სახელი
სახლის საძირკვლის ჩაყრა
სელამ ალეიქუმ
სენეგალელი ქალიშვილები
შემოდგომაზე გაგვახსენდება
შენი ჭირიმე
შენი ჭკუა
შუქურა
სიცოცხლის ფასი
სიმღერა ისრაფილ ჯინჭარაძეზე
სიტყვა მთავარი
სტალინგრადი პარიზში
სტალინის სურათს
სვეტიცხოველი
სხვა არაფერი
სხვა გაზაფხული
თამარის ხიდთან
თეთრი და მწვანე
თოლიები შუა ქალაქში
თოვლი მთაში
ტრაპიზონში
თხოვნა პოეზიისადმი
უპატრონო ბავშვი
უშენოდ
ვაჟა
ვარძია
ვაზი
ვინ გაბედავს
ვინ მელოდება
ვნახავ
წაბლანის ქედზე
წიქარა
წუხელ მესიზმრა
წვიმა
წვიმით თავდაბანილი
წყალი მასვი კოკითა
ხეირათი
ხეთურ ნანგრევებთან
ხინოს ეკლესია
ხმა უნდა იყოს
ხსნა
ხვეწნა
ყვავილების გლოვა
ზაქარია ჭიჭინაძე
ზღვა და თავისუფლება
ზღვის საუბარი
ცა აენთო, დღე გათენდა...
ცარიელდება ცა ზაფხულის...
ჩემო ხეობავ, ნიავებით სავსე მდინარევ...
ჩემთვის ღამე მთვარეა...
ჭოროხო, შენი ოხვრა-ნაღველით...
ციდან ჩამოვა...
დაუვიწყარ გზებით დავალ...
დავიწყებ ასე: განა ღირს მტვერად...
ძველ სურათებს, ძველ ფოტოებს...
ღამით რაღამ გადარია...
იმ გულცივ დროში გულთბილობის თესლი...
ის ჩვენი დროა, ის წარსულია...
ის ისე წვართავს წუთების მაქმანს...
ჯობს ამ ზეგნიდან ახლა დავეშვა...
კაცები და ღმერთები..
კარგი არის, როცა...
კი, დრო თავზე მაწვება...
კი, რელიგია სჭირდება, ვატყობ...
ლამაზია მარტის ცივი...
ლექსი მართალი...
მართლაც სიყვარულს ღმერთივით უმაღლესს...
მიწა ჩემი არვის შეეცოდა...
მიყვარს გაზაფხულის...
მიყვარს სიმღერა...
მიყვარს სოფელი და მარტო ყოფნა...
მსურს სიყვარულის მელექსეთა დასში შევიდე...
მზე ამოვიდა, მთები განათდნენ...
რა ვქნათ, _ დარდი ბევრი გჯიჯგნის...
რამ შემაცივა ამ შუა ზაფხულს...
როგორც ჩვენშია...
როგორც დავადგი ფეხი...
სად ხარ ჭკვიანო, მოწყალევ, გმირო...
საღამოვდება, მთებზე თოვდება...
სახელისათვის არის ბრძოლა...
შენ გენაცვალე, გაზაფხულო...
შენ წევხარ ახლა, შენ კარგად ვერ ხარ...
შემოდგომის ფოთლების დამგველ...
შენ მაწყენინე, გული მატკინე...
შენმა თვალებმა უნდა იდარონ...
შველა, თანადგომა, ერთგულება...
სხედან ქალები ნაღვლიანები...
თავისუფლება არ იყო, _ ვწუხდით...
თქვენი ხელის მზე...
თუ ვერ ვამბობდი და თუ ვერ ვწერდი...
თურმე სიცოცხლე...
წვალების გზაზე გასულ მოლოდინს...
აფხაზეთის ომი
ანათებინეთ
ანზორ ერქომაიშვილს
არ ამიხსნია...
ასე ღარიბი ქვეყანა?
ასვლა
ბიჭი ანკესით
ბუხარი
ჭადრები
ჩემი სოფლის სკოლის ხვაშიადი
ჭოროხის ახალი ხვაშიადი
დედის ლანდი
დღეის ბათუმი
ერთი რამ ვიცი...
ფიქრი ბათ-იამში
ფიქრი ზღვის პირას
გალაკტიონის მერი
გალაკტიონის ხიდი
გოდების კედელი
გულო
გველის გაფრენა
იჭიმება სიმი
ილია და აკაკი რუსთაველზე
იმერხევი
ი-ნას
ის...
ისე შორს იყურებიან
ისრაელი
იუსუფ კობალაძეს
იზნიქის ტბა
ჯავახელი
კაცობას-ამინ!
კაპადოკიური ხილვანი
კი...
მაისის სევდა
მე
მე და შენ
მელას ჩივილი
მითხრა პოეტმა
მითხრეს...
მიწის სხეული
მიყვარხარ
მომენატრა
მოსაგონარი
ნაწყენი დღე
ნაწყენი გზა
ნაწყენი ჯვრის მონასტერი
ნაწყენი სიყვარული
ოჯახი
ორი სალოცავი
ქაღალდი
ქარმა წაიღო
ქართველობა
ქართველთა ელჩი ანკარაში
ქვითინით
რა ეშველება
რაღაც ბევრი წერს ჩვენზე და ჩვენთვის
რჯული
როგორმე
რუსთაველის სახე
საჭირო სიტყვა თბილისს
სასახლე მაჩაბელზე
საუკუნის ბოლო წელიწადს
სევდა მესხური
სევდის შვილები
შემოდგომური
სიყვარული და სიძულვილი
სკვანტილა
ტაო
თეთრი ქალაქი
თიანეთის გზაზე
თილისმა
უკვდავ წამებულს
უწმიდესო...
ვართ!
წუთი წუთისოფლისა
წვეთი
ხე იდგა
ხიხანის ხათრით
ზამთრის სურათი
ზეგნით...
ზესტაფონი
წარწერა პირველ წიგნზე
ალიონი ნილოსზე
დელფინის ღიმილი
ბუნება
დიდოსტატი
ძვირფასო, მხოლოდ ჩვენ ორნი ვხედავთ...
ფანტელები_იეროგლიფები
გარდასახვები
მე ფოთლებიდან დამეფინა სხივების ჩქერი...
მიყვარხარ ისე, რომ ძილისთვისაც...
რად მომაგონდით
სამეგრელო
სარფი
სევდის გეოგრაფია
შენი გარეცხილი პერანგით...
სულ სადილაო მზე მაჩვენე...
ტირიფები
თხის რძე
უცნობის დღიურზე
ვინ წაიკითხავს
ვით შენი ხელწერა...
წავიდა, უცებ დასცხათ იელებს...
წვიმის წინ
ყველაფერი გაცოცხლებას ეწაფება...
ზაფხულს გამოვედევნე
დარდი

პოემა :
ჩადრი
მზე წვიმაში
შოთა გონიოში

ბალადა :
მუსა ბურსელი
ყვითელი დღე

ნოველა :
დარდი
აჭარელის ჯავრი
ბედის ვარსკვლავი
ბიძაშვილი
ჩანგური და მისი სიკვდილი
ჩემი ცოლი მინერი
ჩემი დანიშნული
ციდან ჩამოვარდნილი სიყვარული
ცხვირსატეხელა
დათვის ხაფანგი
დედის ძმა
ძველი სახლი
დღე კაცისა
ემსილეს ბედი
ფადიმეს ლეღვები
ფორდის ესპანელი გოგო
ფუხარა არავის სჭირდება
კაპჭანი
კოსტოხა
მამაჩემი კალაიჯთან
მამიდა, სიყვარული, წასულა
მარტში გასროლილი ტყვია
მიწების მიღება
ნაცრისფერი კაცი
ქურთი ქალის მოტაცება
სიძულვილმა ფაცხა დაწვა
სიყვარულთან ხუმრობა არ შეიძლება
სკოლა და მედრესი
სროლა ყანაში
უმიანი
წიფლის ქერეჭის მჭადი
წვიმა ორ ნაპირზე
ხეები
ხიდზე მოცეკვავე
ხოჯის ვახშამი
ყელზე ანბანის დაკიდება
ზღვასთან მოჭიდავე

ესეისტიკა :
შეიძლება თუ არა მუსლიმანი იყოს ქართველი

რომანი :
ჩემი და შენი ზღვის რომანი



საავტორო უფლებები დაცულია , საქართველოს განათლებისა და მეცნიერების სამინისტრო , 2010
Developed by ITNovations